Mimo tego, że Shiba bardzo lubi pływać, nie przepada za kąpielami.
Kiedy ma wziąć kąpiel, walczy łapami tylnymi i przednymi aby tylko do niej nie wejść. Nie wierzycie? Oto dowód:

Shiba jak to pies ma bardzo dużo wolnego czasu.
Teraz pewnie wielu z was zastanawia się w jaki sposób ten nasz czworonożny przyjaciel spędza swoją nadwyżkę czasy?
Oto parę przykładów:

1. Pływanie
   Nasz Shiba bardzo lubi pływać. Ma nawet kartę pływacką, a latem dorabia sobie jako ratownik! Ach ten nasz uzdolniony Shiba.
   
2. Zabawa na świeżym powietrzu
   Shiba lubi spędzać czas na dworze, korzystając z różnego rodzaju atrakcji.
   
3. Spotykanie ze znajomymi
   Shiba posiada wielu znajomych i bardzo lubi spędzać z nimi czas.
   
4. Czytanie
   Shiba jest mądrym psem, dlatego też w wolnym czasie lubi poczytać sobie jakąś mądrą książkę.
   
5. wycieczki samochodowe
   Shiba posiada również prawo jazdy i często wyrusza na przejażdżki
   
6. Spacery
   Shiba jest bardzo wrażliwym zwierzakiem i poruszają go delikatnie rzeczy. Uwielbia spacerować i wąchać delikatne delikatne kwiatki które mija.
   
7. Granie w gry
   Największym Hobby Shiby nie są te wymienione powyżej a granie w gry.
   Shiba jest bardzo uzdolnionym graczem.
   Posiada Diament w Lolu i Globala w cs go.
   

Wielu sobie może zadawać pytanie: jaki jest Shiba Inu?

Shiba jest psem niezależnym, jednak lojalnym i przywiązanym do osób, które zdobędą jego zaufanie. Ma dobry kontakt z dziećmi, powinien jednak przebywać w domu tylko ze starszymi dziećmi, które traktują zwierzęta we właściwy sposób. Nie jest polecany dla rodzin z niemowlętami i małymi dziećmi. Wobec nieznajomych zwykle zachowuje dystans, jest nieufny. Łatwo przystosowuje się do życia w różnych warunkach, wymaga jednak regularnych ćwiczeń na smyczy lub na terenie zamkniętym. W przypadku braku odpowiedniej dawki ruchu, posiadają tendencję do niszczenia przedmiotów w domu. Są bardzo zaborcze w stosunku do swoich zabawek, jedzenia i innych przedmiotów, które uznają za swoją własność. W celu zapobiegnięcia wystąpienia negatywnych cech charakteru, zalecana jest jak najwcześniejsza socjalizacja i trening psa, najlepiej przez wykwalifikowanego trenera.

Shiba Inu pochodzi z górzystych terenów Japonii. Słowo inu (犬) to z japońskiego pies. Znaczenie prefiksu shiba (柴) jest mniej jasne – słowo to znaczy zarośla – jednak w starym Naganowskim dialekcie słowo to także znaczyłomały. Dlatego więc Shiba Inu jest czasami tłumaczone jako „mały pies z zarośli”. Środowiskiem shiby były górzyste obszary nad brzegiem Morza Japońskiego, gdzie psy te wykorzystywano do polowań na drobną zwierzynę i ptaki. Używano ich także do polowania na niedźwiedzie i jelenie. Zależnie od okolic, w których je hodowano, psy nieco różniły się między sobą. Gdy w latach 1868–1912 przywieziono z Anglii psy podobne do angielskich seterów i pointerów myślistwo zyskało w Japonii rangę sportu. Powszechnym stało się też krzyżowanie shiby z angielskimi przybyszami. W latach 1912–1926 Shiba czystej rasy stała się niezmierną rzadkością, ograniczoną do swych pierwotnych obszarów. W zachowanie czystej rasy shiby zaangażowali się wtedy myśliwi i inne wykształcone osoby. Ratowanie ograniczonej liczby czystych w typie psów rozpoczęło się na poważnie od 1928 roku, a w 1934 r. ujednolicono ostatecznie wzorzec rasy. W 1937 r. shibę uznano za pomnik przyrody, następnie rasę tę, nadal hodowaną, ulepszano, aby stała się taką jaką jest znana obecnie.